Είναι ασφαλές να πούμε ότι το Hairspray του NBC Live! ήταν λίγο μικτή τσάντα. Μερικές από τις ερμηνείες ήταν πραγματικά εξαιρετικές, ενώ άλλες...όχι τόσο. Ακολουθεί μια ματιά σε όλες τις παραστάσεις από το ζωντανό μιούζικαλ, ταξινομημένες από την καλύτερη έως τη χειρότερη.
Μάικ Ρίζο
NBC
Το NBC ξεκίνησε την τάση της ζωντανής μουσικής ψυχαγωγίας στην τηλεόραση και η ανταμοιβή τους ήταν τεράστια από το 2013 Ο ήχος της μουσικής . Δεν έχει πάει 100 τοις εκατό σύμφωνα με το σχέδιο κάθε φορά (συγγνώμη, Peter Pan θαυμαστές!), αλλά το NBC εξακολουθεί να είναι το βασικό δίκτυο για την ετήσια εορταστική ζωντανή μουσική εκδήλωση.
Σπρέι μαλλιών , ένα μιούζικαλ που στον πυρήνα του έχει να κάνει με τα πολιτικά δικαιώματα, είναι η πιο σύγχρονη και αξιοσημείωτη επιλογή του NBC από τότε που ξεκίνησαν αυτήν την τάση πριν από αρκετά χρόνια και είναι ίσως η καλύτερη επιλογή για το τι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ένα διχασμένο έθνος σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Πώς ακριβώς έκανε λοιπόν το καστ Hairspray Live! κάνω? Δείτε παρακάτω πώς κατατάξαμε τα αποψινά μουσικά νούμερα από τα μεγαλύτερα, τα πιο ξανθά και τα ομορφότερα μέχρι τα μισοφωτισμένα και καλά… κομψά. (Και φροντίστε να δείτε το soundtrack!)
«Μπορείς να σταματήσεις το ρυθμό» (5/5)
Αυτό παρακολουθούν όλοι Σπρέι μαλλιών για: Ο Link (Garrett Clayton) και η Tracy (Maddie Baillio) κάνουν έναν πικάντικο, αλλά πιστό πρώτο στίχο, μέχρι να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ολόκληρη η παράσταση όταν η Penny Pingleton (Ariana Grande), με ένα πράσινο φόρεμα με παγιέτες που θα έκανε οποιονδήποτε να κοιτάξει δύο φορές και να χτυπήσει - στα μαλλιά, ξεπροβάλλει. Ο χορός είναι φανταστικός τόσο ρευστός και σφιχτός που σε κάνει να θέλεις να βγάλεις το κουτάκι σου με λακ και να χορέψεις μαζί τους. Ακόμη και η Edna Turnblad (Harvey Fierstein) εξακολουθεί να φαίνεται ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ με ένα στενό κόκκινο φόρεμα. Τότε φτάνει η Motormouth Maybelle (Jennifer Hudson), φορώντας ένα αστραφτερό χρυσό παντελόνι σαν θεά που ευλογεί εμάς τους απλούς θνητούς με την παρουσία της. Από τα ρούχα μέχρι το χορό και το τραγούδι, αυτή η ρουτίνα είναι πολύ μακριά Σπρέι μαλλιών είναι το θέμα — και αυτό που θα τραγουδήσουν όλοι έρχονται αύριο.
«Ξέρω πού βρέθηκα» (5/5)
Πως εσύ δεν κλάμα το δεύτερο Jennifer Hudson ανοίγει το στόμα της; Φέρνοντάς την Ονειρεμένα κορίτσια Έφη σωλήνες μπροστά και στο κέντρο, η φωνή του Hudson γεμίζει τα δωμάτια με βαρύτητα και βαθιά συναισθήματα, σε ένα οικείο περιβάλλον ανάμεσα στο υπόλοιπο καστ. Η φωνή της είναι τόσο δυνατή, είναι σαν βροντή να γεμίζει ένα γεμάτο δωμάτιο. Η Hudson κάνει την καλύτερη ερμηνεία της ολόκληρης της παράστασης με αυτό το τραγούδι — είναι τόσο δραματικό, που σε εγκλωβίζει. Ξέρω πού Εγώ έχω ήταν...και χύνει ένα δάκρυ και ουρλιάζει 'ΝΑΙ!' στην οθόνη της τηλεόρασής μου καθώς χτυπούσε την τελευταία νότα με ηλεκτρική ψυχή.
«(The Legend of) Miss Baltimore Crabs» (5/5)
Ελάττωμα. Ελεύθερος. Κριστίν Τσένογουεθ. Η κτηνίατρος της σκηνής και της οθόνης, με τη φωνή της και τη μικροκαμωμένη μπράβο της, είναι μια υπολογίσιμη δύναμη, που λάμπει με τόσο έντονο ταλέντο, που είναι ανατριχιαστικό. Είναι σχεδόν σαν να περίμενε όλη της τη ζωή για να παίξει αυτό το ρόλο, είναι τόσο καλή. Με τις ξανθές κλειδαριές της ψεκασμένες πάνω από το κεφάλι της και τη μικρή της σιλουέτα χυμένη σε ένα στενό πράσινο φόρεμα, η Kristin κρατά την τελευταία νότα σαν την αληθινή κουρτίνα πιο κοντά από αυτήν. Αυτό το τραγούδι ήταν πάντα υποτιμημένο, αλλά η ερμηνεία της Kristin το κάνει να μην ξεχνάς πια. Και, εννοώ, κλώτσησε το πόδι της πάνω από το κεφάλι της με τόση ευκολία και χτύπησε νότες που θα έκαναν τη Mariah Carey να ζηλέψει. Πώς μπορείς να μην κοιτάς με δέος;
'Come So Far (Got So Far To Go)' (4.5/5)
Ορκίζομαι ότι η Jennifer Hudson και η Ariana Grande έπαιξαν στο NBC για το μόνο γεγονός ότι ήξεραν ότι οι χαρακτήρες τους τραγούδησαν ένα ντουέτο στο τέλος. Με και τους δύο με το καλύτερο ντύσιμό τους της βραδιάς, τη Hudson με τη χρυσή φόρμα και τη Grande με το πράσινο φόρεμά της και τα λευκά που φτιάχνουν τους μηρούς (σαν σέξι πράσινο M&M), είναι ένας πολύ καλός τρόπος να τελειώσεις το μιούζικαλ με μια νότα αισιοδοξίας. και ελπίδα, καθώς όλα τα μέλη του καστ υποκλίνονται μετά από μια εντυπωσιακή βιτρίνα μουσικού θεάτρου.
'Big, Blonde, and Beautiful' (4,5/5)
Υπάρχει κάτι που η Jennifer Hudson δεν μπορεί να κάνει; Φέρνει κάποια funky ψυχή στο σόου με μια αβίαστη ταλάντευση των γοφών της, φαίνεται φανταστική και δίνει στη Queen Latifah τα λεφτά της ως Motormouth. Το να ακούς την Jennifer Hudson να τραγουδά «Big, Blonde, and Beautiful» είναι σαν να πηγαίνεις στην εκκλησία και να σε αγγίζει ο Κύριος. Οι σωλήνες της προκαλούν δέος. Θα μπορούσε να τραγουδήσει τον τηλεφωνικό κατάλογο και θα εξακολουθούσε να κατέστρεφε το σπίτι. Εμπνέει μια πορεία στους δρόμους της Βαλτιμόρης μόνο από τα φωνητικά της, αλλά όποιος είχε μισό μυαλό θα την ακολουθούσε μέχρι το τέλος της Γης.
«Τρέξε και πες το!» (4/5)
Αυτό το τραγούδι φέρνει την ψυχή που λείπει από το σόου στο πρώτο του μισό και πραγματικά επιτρέπει στους Seaweed (Ephraim Sykes) να κλέψουν τη σκηνή για πρώτη φορά. Μπορείτε να δείτε την Ariana να ιδρώνει λίγο. Τον νιώθει. Δεν κρατάει πολύ, γιατί ο Inez (Shahidi Wright Joseph) μπαίνει και κλέβει την παράσταση το ίδιο γρήγορα. Σε οποιαδήποτε άλλη παραγωγή, αυτό είναι ένα τραγούδι επιτυχίας, αλλά η ενέργεια είναι τόσο ηλεκτρική (και το Sykes&apos Seaweed είναι τόσο μαγευτικό) που δεν μπορείτε παρά να χορέψετε μαζί με τα παιδιά της Βαλτιμόρης.
«Καλημέρα Βαλτιμόρη» (4/5)
Είναι δύσκολο να μην χαμογελάσεις αμέσως μόλις δεις αυτό το κουρεμένο, ακίνητο μαλλί με τον μικρό κόκκινο φιόγκο. Η νεοφερμένη Maddie Baillio αποπνέει την ίδια παιδική αισιοδοξία με εκείνη της Tracy στην απόδοση του Broadway και στην ταινία καθώς χορεύει στους δρόμους της Βαλτιμόρης. Η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι τρελή: ανάμεσα στις φούστες κανίς και το αυτοκίνητο &apos50s, είναι αξιοσημείωτο πόση προσοχή δόθηκε στη μετατροπή ενός στούντιο σε μια προηγούμενη έκδοση της Βαλτιμόρης. Αν και η Maddie ακούγεται υπέροχο, είναι η ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ της μεταμόρφωση σε καλό ol' Tracy, ένα αληθινό ταίρι, που πραγματικά λάμπει. Η εισαγωγή της στον κόσμο, καθώς και η Σπρέι μαλλιών σκηνή, είναι ένας υπέροχος τρόπος για να ξεκινήσετε την παράσταση με ένα χαμόγελο και μια αναπήδηση στο βήμα σας.
'Cooties' (4/5)
Μια λαμπερή στιγμή για τη σκυλίτσα βασίλισσα του πάγου ολόκληρου του σόου: Η Amber (Dove Cameron) είναι η πρωταγωνίστρια όλης της νύχτας, κλέβοντας αμέσως την προσοχή από οποιονδήποτε άλλον τη στιγμή που χτυπά το σημάδι της. Συνδυάζει τον τέλειο συνδυασμό τσιχλόφουσκας και κακίας Regina George σε μια λαμπερή στιγμή για έναν χαρακτήρα που κατά τα άλλα είναι απλώς ένας ανταγωνιστής. Το μόνο παράπονο; Ήταν πολύ σύντομο. Το μόνο που θέλω στη ζωή είναι περισσότερη Βασίλισσα Κάμερον τώρα.
«Μαμά, είμαι μεγάλο κορίτσι τώρα» (4/5)
Η Αριάνα και ο Περιστέρι μου κάνουν χήνα. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι τα φωνητικά κομμάτια της Ariana λάμπουν σε αυτόν τον αριθμό, βλέποντας την προηγούμενη εμπειρία της Νικηφόρος (και, ξέρετε, να είσαι πρόσφατα υποψήφιος καλλιτέχνης για GRAMMY και όλα αυτά). Η Dove Cameron, η οποία έχει και εμπειρία στο τραγούδι, προσθέτει έναν τέλειο τόνο και ένα παγωμένο χαμόγελο σε όλη την παραγωγή. Αναδεικνύεται ως το πρώτο φαβορί. Δυστυχώς, απέναντι σε αυτά τα βαριά βαριά φωνητικά, η Maddie παραπαίει λίγο, αλλά οι αρμονίες θα εξακολουθούσαν να κάνουν τους Fifth Harmony να ζηλεύουν. Είναι ένας ωραίος, δροσερός αριθμός που βοηθάει στην προβολή της παράστασης μαζί με λίγη επιπλέον λακ.
«I Can Hear the Bells» (3.5/5)
Μπορείτε να καταλάβετε καθώς η νύχτα προχωρούσε, η Μάντι απαλλάχτηκε από τα νεύρα της. Τραγουδά και φλερτάρει και μασάει το τοπίο σαν μια αληθινή κυρία, κάτι που είναι αξιέπαινη, καθώς πρέπει να κοιτάξει στα μάτια του ονειρεμένου Garrett Clayton, ο οποίος μπορεί να είναι ή να μην είναι μια ζωντανή κούκλα. Κάθε αριθμός παραγωγής έχει σχεδιαστεί τόσο σχολαστικά, είναι θαύμα που η Maddie μπορεί ακόμα να τραγουδήσει κάθε νότα με τόσο διασκεδαστική ενέργεια. Το «Bells» είναι ένας εμβληματικός αριθμός, που βγαίνει χωρίς προβλήματα, κάνοντας το μωρό ομοφυλόφιλο σε όλη τη γη να πονάει να κρατά το χέρι του Link ενώ περπατάει στο διάδρομο.
'It Takes Two' (3,5/5)
γυναίκα από αναβοσβήνει 182 εξώφυλλο
Ο Γκάρετ, όντας ο μικρός ονειροπόλος κούκλας Κεν με ένα βασιλικό μπλε κοστούμι που είναι, βγάζει τον ρόλο του Link αβίαστα. Ακούγοντας τον να τραγουδά γεννιέται επίσης το ερώτημα: Γιατί&aposd δίνουν το 'Ladies' Choice' στον Corny Collins (Derek Hough); Ο Κλέιτον είναι ανώτερος και σίγουρα έκανε τα κορίτσια και τους γκέι να παρακολουθούν από τον καναπέ τους. Ο ήπιος αριθμός επιβραδύνει τα πράγματα κατά ένα βαθμό, επιτρέποντας στη χημεία να σχηματιστεί μεταξύ Link και Tracy.
'Χωρίς αγάπη' (3,5/5)
Άλλο ένα υπέροχο και αναγνωρίσιμο τραγούδι! Η ωδή της Link στην Τρέισι και τις καμπύλες της είναι τόσο γλυκιά, που σχεδόν πονάει — άσχετα από το γεγονός ότι τραγουδούν ο ένας στον άλλον μέσα από τα κάγκελα της φυλακής σαν μια εκδοχή του &apos60s ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑ . Το καλύτερο μέρος αυτού του τραγουδιού είναι ότι δίνει επίσης στην Ariana Grande μια στιγμή να λάμψει. Αναμφισβήτητα το πιο ευλογημένο άτομο (εκτός από την ουράνια αποστολή Jennifer Hudson), το ταλέντο της Ari&aposs είναι τόσο δυνατό, ειδικά όταν τραγουδά μια ή δύο οκτάβα χαμηλότερα από την κανονική φωνή κοριτσιού της. Το κομμάτι ολοκληρώνεται στους δρόμους με ένα γιγάντιο καστ που χορεύει μαζί, καθώς όλα τα κομμάτια φαίνεται τελικά να ταιριάζουν μεταξύ τους και η αγάπη να κατακτά τους πάντες — ακόμα και φυλακισμένους και ρατσίστριες μητέρες στο κέντρο της Βαλτιμόρης.
'Καλώς ήρθατε στο &apos60s' (3/5)
Ο Harvey Fierstein μοιάζει σαν να τρώει τσιγάρα για πρωινό και πούρα για βραδινό, αλλά ως Edna Turnblad είναι ένα όραμα. Βλέποντάς τον να περπατά στους φανταστικούς δρόμους της Βαλτιμόρης πάνω σε ένα καρότσι χοτ-ντογκ σαν να βρισκόταν στην κορυφή μιας παρέλασης της Ημέρας των Ευχαριστιών είναι ένα αξιοθέατο. Ο κύριος Πίνκι (Σον Χέις) εμφανίζεται ως ιδιοκτήτης του καταστήματος, φαίνεται εξίσου ανόητος όσο θα ήλπιζε κανείς. Η μόδα σε αυτό το νούμερο είναι εξαιρετική, με τα κόκκινα φορέματα με παγιέτες σχεδόν να κλέβουν όλη την παράσταση κάτω από το καστ. Αλλά όταν η Edna και η Tracy βγαίνουν με ένα αστραφτερό μπουρνούζι MuMu, με γούνινες μανσέτες για τις οποίες θα ήταν περήφανος η Cookie Lyon, ο αριθμός φτάνει σε μια πανέμορφα παράξενη κορυφή, ενσταλάσσοντας τη θέληση σε πολλά παιδιά που βλέπουν στο σπίτι να φορούν την πιο λαμπερή ενδυμασία τους. και να χορεύεις στους δρόμους.
«Τα πιο ωραία παιδιά στην πόλη» (2,5/5)
Ο Ντέρεκ Χιου αναλαμβάνει τον ρόλο που έπαιξε ο καυτός Τζέιμς Μάρσντεν στην ταινία του 2007, με τους Ντόβ Κάμερον και Γκάρετ Κλέιτον ως χορευτές του. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Ντέρεκ είναι ένας καταπληκτικός χορευτής, αλλά η μεγαλύτερη έκπληξη είναι ότι φέρνει μαζί του το θράσος του talk show, μαζί με μια αρκετά στιβαρή φωνή τραγουδιού — πολύ καλύτερη από ό,τι θα περίμενε κανείς. Ο χορός εδώ είναι πραγματικά αυτό που λάμπει: θα μπορούσε να ανταγωνιστεί οποιαδήποτε σκηνική παραγωγή.
'Ladies&apos Choice' (2,5/5)
Ένα τραγούδι που τραγουδιέται συνήθως από τον Link τραγουδιέται, για κάποιο λόγο, από τον Corny Collins - κάτι που μπορεί να οφείλεται μόνο στο ότι ο Derek Hough είναι πιο διάσημος από τον Garret Clayton. Και πάλι, ο Derek μπορεί εκπληκτικά να κρατήσει τη φωνή του, αλλά εξακολουθεί να του λείπει κάτι που δεν μπορεί πραγματικά να τοποθετηθεί (βήχας, Zac Efron, βήχας). Ακούγεται και αυτός ΠΟΛΥ λαχανιασμένη αυτή τη φορά, σε σημείο που σχεδόν αποσπά την προσοχή. Δεν είναι κακό, αλλά δεν είναι επίσης πολύ καλό, και για το κλεμμένο σόλο του Corny, είναι λίγο απογοητευτικό και δεν είναι πραγματικά μια επιλογή που πιθανότατα θα έκανε οποιαδήποτε κυρία.
'Velma&aposs Revenge' (2/5)
Άλλο ένα τραγούδι των K-Chenoweth! Το τραγουδάει σε έναν καθρέφτη. Εξακολουθεί να είναι στόπερ του σόου. Το ταλέντο της είναι τόσο αναμφισβήτητο, που πονάει. Το μόνο παράπονο είναι ότι αυτό το τραγούδι διαρκεί μόνο ένα λεπτό...και τελειώνει πριν αρχίσει πραγματικά.
«Καλημέρα Βαλτιμόρη (Επανάληψη)» (2/5)
Άλλο ένα τραγούδι πολύ σύντομο για να έχει σημασία. Η Τρέισι ακούγεται ωραία, ακόμα κι όταν τραγουδάει από το κλειστό κελί της φυλακής. Είναι σχεδόν γλυκό, μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι το τραγουδάει στον λιτό ρατσιστή Link, αλλά παρέχει στην Tracy μια ωραία μικρή στιγμή αυτοστοχασμού, ανεξάρτητα από το πόσο λεπτό.
'(It's) Hairspray' (1,5/5)
Είναι ένα άλλο τραγούδι με αιχμή του δόρατος ο Derek Hough, που θα πει… είναι ακριβώς όπως τα άλλα τραγούδια. Έχει την ίδια εμφάνιση και την ίδια αίσθηση με όλους τους άλλους αριθμούς του. Υπάρχει μια μικρή γραμμή κλωτσιών προς το τέλος που είναι χαριτωμένη, αλλά κατά τα άλλα, είναι βαρετή - και το NBC θα μπορούσε να το κόψει για να συμπεριλάβει το 'The New Girl In Town', το οποίο είναι παρωδία.
'(You're) Timeless to Me' (1/5)
Ανυπομονεί ποτέ κανείς να δει τους γονείς της Tracy να τραγουδούν ένα τραγούδι αγάπης μεταξύ τους; Ο Martin Short (ως Wilbur Turnblad) δεν είναι τραγουδιστής, αλλά η κωμική του ικανότητα φέρνει μια ορισμένη διασκέδαση σε ένα αξιαγάπητο ντουέτο. Ο Χάρβεϊ εξακολουθεί να ακούγεται σαν να καταπίνει τρίφτες τυριού και χρειάζεται περίπου χίλια τσάγια χαμομηλιού, αλλά αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Σε ένα τραγούδι όπου είναι το μισό της κεντρικής σκηνής, ωστόσο, είναι εκνευριστικό, σαν μια τρομερή δουλειά. Το «Timeless» είναι σαν να έχεις τους γονείς σου να χορεύουν τον χορό σου και μετά να τους βλέπεις να πηγαίνουν στο κέντρο της πίστας για έναν αργό χορό: άβολα.
Δείτε τις Φωτογραφίες του συνόλου Hairspray Live! Εκμαγείο:
