Ο Olly Alexander, ο front man των Years + Years, δεν είναι ξένος στο να πει τη γνώμη του. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στον The Guardian, ο Αλέξανδρος αναφέρθηκε στην ομοφοβία που υπάρχει στη μουσική βιομηχανία και δεν συγκρατήθηκε. «Η μουσική βιομηχανία είναι γεμάτη από ομοφοβία», είπε ο Alexander. «Είναι σαν την τελευταία αποδεκτή μορφή διάκρισης». Ο Alexander συνέχισε λέγοντας ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο με μεμονωμένους καλλιτέχνες ή παραγωγούς, αλλά με τη βιομηχανία ως σύνολο. Επισήμανε την έλλειψη queer αναπαράστασης τόσο μπροστά όσο και στα παρασκήνια. «Υπάρχει πραγματική έλλειψη queer ανθρώπων που εργάζονται στη μουσική, ειδικά σε θέσεις υψηλού προφίλ», είπε. «Ως γκέι, δεν μπορώ παρά να νιώθω ότι δεν είμαι ευπρόσδεκτος». Τα σχόλια του Alexander έρχονται σε μια περίοδο που η μουσική βιομηχανία τελεί υπό αυξημένο έλεγχο για τη μεταχείρισή της προς τους καλλιτέχνες και τους υπαλλήλους LGBTQIA+. Τα τελευταία χρόνια, υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις ομοφοβίας υψηλού προφίλ στον κλάδο, συμπεριλαμβανομένων των παρατηρήσεων που κάνουν διακρίσεις από παραγωγούς και στελέχη. Είναι σαφές ότι η ομοφοβία εξακολουθεί να είναι ένα πρόβλημα στη μουσική βιομηχανία. Αλλά με ειλικρινείς συμμάχους όπως ο Olly Alexander να ηγείται της κατηγορίας, υπάρχει ελπίδα ότι τα πράγματα θα ξεκινήσουν
Μάθιου Σκοτ Ντόνελι
Xavi Torrent, Getty Images
Ο frontman των Years & Years Olly Alexander είναι δυνατά και περήφανα queer στο γκρουπ και έχει εξαιρετικό νέο άλμπουμ Βιογραφικό Lignum, αλλά ο αστέρας της ποπ δύσκολα ήταν πεπεισμένος ότι η μουσική βιομηχανία - ή ένας κόσμος θαυμαστών γύρω του - αποδέχεται τόσο εύκολα τον πραγματικό του εαυτό.
Σε νέα συνέντευξη με Χαρτί, Ο Alexander λέει ότι το 2018 αντιπροσωπεύει μια διχοτόμηση επιτυχίας και αγώνα για τους LGBTQ+ καλλιτέχνες — Από τη μια πλευρά, έχουν περισσότερη ορατότητα από ποτέ. Από την άλλη πλευρά, εξακολουθούν να επισκιάζονται από στρέιτ καλλιτέχνες με ελάχιστες αποδείξεις ότι μπορούν να ξεπεράσουν την ποπ κουλτούρα και μια γυάλινη οροφή.
«Από πολλούς τρόπους, αυτή είναι η καλύτερη στιγμή για να είσαι γκέι καλλιτέχνης», είπε. «Δεν θα ήμασταν εδώ που είμαστε σήμερα χωρίς όλους τους ομοφυλόφιλους καλλιτέχνες που έχουν έρθει μπροστά μας και έχουν σπάσει τόσα πολλά εμπόδια. Αλλά τα εμπόδια δεν έχουν φύγει. Ιδιαίτερα για λιγότερο προνομιούχα μέλη της queer κοινότητας. Υπάρχει αυτή η πολύ ύπουλη περιστασιακή ομοφοβία που υπάρχει στον ιστό των πάντων, συμπεριλαμβανομένης της μουσικής βιομηχανίας.
Ο Alexander πρόσθεσε ότι με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι queer καλλιτέχνες εξακολουθούν να είναι καλλωπισμένοι να πιστεύουν ότι δεν θα μπορέσουν ποτέ να ταιριάξουν με τους πιο συντηρητικούς συνομηλίκους τους.
Ετικέτες και άνθρωποι σε θέσεις εξουσίας μιλούν για να υποστηρίζουν LGBTQ καλλιτέχνες. Και αυτό είναι υπέροχο, σημείωσε. Πότε όμως θα δούμε έναν γκέι καλλιτέχνη να ευδοκιμεί πραγματικά και να πετυχαίνει; Ξεπουλώντας αρένες, χτυπώντας το νούμερο ένα. Υποθέτω ότι κάτι τέτοιο συνέβη με τον Sam Smith , αλλά νομίζω ότι από την προσωπική μου εμπειρία, ο αριθμός των σχολίων όπως &aposOh, αυτό είναι πολύ γκέι&apos ή &aposΑυτό θα αποτρέψει ορισμένους ανθρώπους&apos είναι πραγματικό πρόβλημα.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο Αλέξανδρος προχωρά με την ειλικρινή του ταυτότητα.
Θα δίσταζα να πω, Ναι, δημιουργώ αυτό το γενναίο νέο σύνορο της queer μουσικής για να διεισδύσω στις μάζες με την ατζέντα μου για τους γκέι, είπε. Αλλά αυτό είναι κάτι που θέλω να κάνω και ήταν πάντα ένας από τους στόχους μου. Τώρα φαίνεται η κατάλληλη στιγμή ».
